لاتکس طبیعی ( Natural latex )
واژه لاتکس به معنای " شیرابه " بوده و به شیره درخت کائوچو اطلاق می گردد که در نواحی استوایی و کشورهایی نظیر مالزی، اندونزی ، تایلند، ویتنام و ... رشد و نمو می نماید.
شیره درخت کائوچو با تیغ زدن تنه درختان استخراج و در مخازنی جمع آوری شده و سپس جهت عمل آوری به کارخانه انتقال می یابد و پس از آبگیری و تغلیظ و خشک شدن به صورت کائوچوی جامد در می آید. لاتکس همان شیره درختان قبل از خشک شدن می باشد که با افزودن برخی مواد شیمیایی با نسبت 60% لاتکس و 40% آب و آمونیاک و ... جهت پاره ای مصارف همچون تولید دستکش فرآوری می گردد. لاتکس در صنعت تولید دستکش ، جهت تسریع عمل پخت و سهولت در قالب گیری ، با برخی مواد شیمیایی دیگر عمل آوری می گردد که به این فرآیند در اصطلاح کامپاند نمودن(compounding) گفته می شود.
لاتکس ماده ایست که برای حصار یا پوشش دستکش استفاده میشود و اغلب تصور میشود که آن فقط نام دیگر لاستیک است. به هر حال موضوع اصلا اینگونه نیست، زیرا فرایندی که لاتکس از آن ایجاد میشود بسیار متفاوت از لاستیک طبیعی است. در واقع واقعیت لاتکس این است که میتوان آن را از منابع طبیعی و مصنوعی مشتق گرفت. لاتکس در اصل ازش ذراتی با حالت مابع(حالت شیری) که دارای پراکندگی منسجم و پایداری هستند؛ که با این تفاسیر به این عبارت میرسیم که لاتکس از منابع طبیعی مشتق گرفته شده است.
علاوه بر درخت HeveaBrasiliensis، گیاهان زیادی موجود هستند که شیره درخت مذکور را با کلیه ویژگی های مشابه دارند، که به طور عمده این ماده شیری با قرار گرفتن در معرض هوا ماسیده (لخته) میشود. در واقع تا الان بیش از ۱۲ هزار گونه گیاهی یافت شده اند که دارای این ماده با خواص مشابه هستند، ولی با این وجود تنها چند نمونه از این گیاهان برای استفاده تجاری مناسب هستند. لاتکس که از الیاف مصنوعی است ،به وسیله مونومر که با مواد دیگر مخلوط هستند ساخته شده است. از مهمترین ویژگی های لاتکس میتوان به خاصیت ارتجاعی این ماده، سطح برجسته مناسب در تماس با مواد و وسایل، مقاوم در برابر درجه حرارت و پارگی نیز در کار مواد و وسایل اشاره کرد.